Radiomagnetofon Sanyo M-9990 – nierealne marzenie nastolatka z PRL AD 1980

Przy okazji bytności na katowickim bazarze we wrześniu 1980 r., oprócz zachodnich płyt i tzw. oryginalnych kaset magnetofonowych, po raz pierwszy w życiu zobaczyłem także zachodni sprzęt audio. Szczególne wrażenie zrobiły na mnie radiomagnetofony za pośrednictwem których handlarze z bazaru odtwarzali sprzedawane kasety magnetofonowe.

Najczęściej były to tańsze modele znanych zachodnich producentów takich radiomagnetofonów, a więc urządzenia takich firm jak: Grundig, Sharp, Sanyo , Telefunken, Technics i Sony. Przeważnie były to radiomagnetofony stereofoniczne, ale niekiedy też monofoniczne, najczęściej ze średniej półki cenowej, Urządzenia te były czymś więcej niż tylko radiomagnetofonami. To były właściwie takie stereofoniczne mini wieże w jednej obudowie. Myślę, że ich widok rozpalał wyobraźnię i pożądanie u każdego ówczesnego nastolatka nie tylko w Polsce, ale na całym cywilizowanym świecie. Rozpalił także moje marzenia.

Na fotografii skan z katalogu z epki takiego radiomagnetofonu, a dokładniej urządzenia firmy Sanyo o numerze kodowym M-9990. Był to radiomagnetofon produkowany w latach 1979-1980. W tamtym czasie był to jeden z najlepszych modeli tej firmy.

Był to stereofoniczny radiomagnetofon z programowalnym cyfrowym zegarem, z radioodbiornikiem obejmującym wszystkie zakresy fal, w tym UKF, dwoma głośnikami, każdy o mocy 4 W, magnetofonem odtwarzającym kasety żelazowe i chromowe oraz posiadającym system auto-stop.
Urządzenie miało wymiary: 475 × 275 × 120 mm i masę 6,5 kg.

Z powodu wysokiej ceny radiomagnetofon ten był praktycznie nieosiągalny dla większości ludzi w ówczesnej Polsce.

Na foto radiomagnetofon Sanyo M-9990 z oferty katalogowej firmy z 1980 r.

Kaseta – Maxell LN 60

 

 

Producent: Maxell
Nazwa: LN
Długość: C 60
Typ: Type I (żelazowa)
Kraj produkcji: Japonia
Lata wytwarzania: 1982-1984

Japoński koncern Maxell Ltd rozpoczął działalność w 1960 r. i specjalizował się w produkcji nośników magnetycznych, m.in. taśm magnetofonowych. Kasety tej firmy były bardzo dobrej jakości, dlatego były one bardzo pożądane przez konsumentów nagrywających muzykę na magnetofonach. Nazwa firmy pochodziła o skrótu użytego do nazwy wyprodukowanej przez nią wyjątkowo dobrej baterii z suchym ogniwem.

Kasety tej firmy były dostępne w Polsce okresu PRL jedynie w specjalnych sklepach dewizowych zwanych Pewexami. Były one bardzo drogie, stąd zwykłych ludzi nie było na nie stać. Oczywiście także ja nie mogłem sobie jej kupić. Teoretycznie mogłem, za równowartość tygodnia pracy, ale dla mnie to była zbyt wysoka cena za kasetę.

Kaseta w tej wersji produkowana była na amerykański i europejski rynek.

Kaseta – UNIVERSUM Profi 90 SUPERFERRO UFX I-S

 

 

Producent: UNIWERSUM
Nazwa: SUPERFERRO UFX I-S
Długość: C 90
Typ: Type I (żelazowa ulepszona)
Kraj produkcji: Niemcy (RFN)
Lata wytwarzania: 1980-1982?

Niemiecka kaseta NN wytwarzana przypuszczalnie na bazie taśm firmy AGFA. W Polsce okresu PRL dostępna głównie dzięki prywatnemu importowi z RFN. Daty produkcji niepewne. Brak innych danych na jej temat.

Z tego co wiem, to Universum to taka tania marka pod którą sprzedawano wyroby innych firm po obniżonych cenach. W dzieciństwie niekiedy widziałem widziałem ją na sprzęcie stereo w w niemieckich katalogach jakie docierały do Polski. Oczywiście wyroby te pozostawały wówczas poza możliwościami finansowymi mojej rodziny, a tym samym i mnie.

Kaseta – TDK SA90

 

 

Producent: TDK
Nazwa: SA
Długość: C 90
Typ: Type II (chromowa)
Kraj produkcji: Japonia
Lata wytwarzania: 1983

W czasach magnetofonów analogowych i dźwięku analogowego szczególnie istotna dla każdego fana była kwestia jakości kaset na jakich nagrywano muzykę z płyt lub z radia. Na przełomie lat 70. i 80 za najlepsze w uchodziły kasety japońskie, a wśród nich wyroby firmy TDK. Ich europejsko-amerykańskie wersje różniły się od  tych na rynek japoński. W Polsce sprzedawano tylko te pierwsze.

W Polsce okresu PRL można je było kupić wyłącznie w specjalnych sklepach dewizowych zwanych Pewexami, bądź na bazarach z prywatnego importu. Te kasety w takiej sprzedaży były jednak bardzo drogie i mało kogo było stać na ich zakup. Przykładowo prezentowana tutaj kaseta kosztowała kilkudniową stawkę przeciętnie zarabiającego Polaka.

Na początku lat 80. gdy większość muzyki nagrywałem na kasetach już wiedziałem o istnieniu kaset TDK, ale nie było mnie stać na ich zakup. W związku z tym, że nie miałem krewnych za granicą, nie pochodziłem z rodziny dygnitarzy komunistycznych, ani nie należałem do rodziny rodzącej się klasy kapitalistów, stąd kupno i posiadanie takich kaset było dla mnie wówczas nieosiągalnym marzeniem.

Kaseta - Weltton Super Ferro I 60

 

 

Producent: Weltton
Nazwa: Super Ferro I
Długość: C 60
Typ: Position I (żelazowa, ulepszona)
Kraj produkcji: Polska
Lata wytwarzania: 1982-1985?

Polska kaseta magnetofonowa produkowana na początku lat 80. na licencji niemieckiej firmy „Permaton”. Pierwotnie firma ta produkowała te kasety na przełomie lat 70. i 80. XX w. Kaseta Weltton była dobrej jakości pod względem mechanicznym i akustycznym, ale jak na warunki PRL była dość droga i rzadka, a obecnie jest mało znana.

W epoce, a więc w czasach mojej młodości w latach 80. nie wiedziałem że taka kaseta jest produkowana w Polsce (czy w Niemczech na polski rynek).

Kaseta – ORWO Chromdioxid HiFi K 60

 

 

Producent: ORWO
Nazwa: Chromdioxid HiFi
Długość: K 60
Typ: Type II (chromowa)
Kraj produkcji: Niemcy Wschodnie (GDR)
Lata wytwarzania: 1979-1982?

To kaseta magnetofonowa produkowana niegdyś w Niemieckiej Republice Demokratycznej (NRD, niem. DDR), czyli w Niemczech Wschodnich. Wbrew obiegowym opiniom nie była to kaseta aż tak łatwo dostępna w Polsce okresu PRL jak się by mogło wydawać. Była to kaseta chromowa, więc znacznie lepsza niż zwykłe kasety żelazowe produkowane przez firmę ORWO.

Ja nigdy nie miałem takiej kasety, ani też nie używałem szpul z taśmami ORWO dość popularnymi w okresie mody na magnetofony szpulowe w końcu lat 70. XX w. Pamiętam, że w opinii kolegów, którzy mieli magnetofony szpulowe wcześniej ode mnie, polskie taśmy Stilon Gorzów były lepsze niż te produkowane przez ORWO. Paradoks polegał na tym, że faktycznie obie te firmy bazowały na technologii niemieckiej.

Produkty firmy ORWO kupowało się w normalnie istniejących polskich sklepach, bo były to produkt innego bratniego kraju socjalistycznego. Jednak w tychże sklepach bywały one dość rzadko, bo eksport nie był zbyt wielki, a ludzie je kupowali przekonani o tym, że co zagraniczne, a już zwłaszcza niemieckie to musi być lepsze. Brak tych kaset w sprzedaży wystąpił zwłaszcza po okresie strajków w Polsce w latach 1980-1981 r.

Kaseta – BASF Chromdioxid II Type II SM C 90

 

 

Producent: BASF
Nazwa: Chromdioxid II
Długość: C 90
Typ: Type II SM (chromowa)
Kraj produkcji: Niemcy (RFN)
Lata wytwarzania: 1977-1979

To europejska wersja kasety (compact cassette) produkowanej przez koncern BASF w latach 1977-1979. Była to kaseta chromowa (Type II: Chromdioxid II) o standardowej taśmie liczącej 132 m. W tym samym czasie produkowano także jej ulepszoną wersję pod nazwą Chromdioxid Super.

W Polsce okresu PRL taka kaseta była bardzo droga i można było ją było nabyć na trzy sposoby: 1) kupić w specjalnym sklepie zwanym "Pewexem", 2) kupić na bazarze będącym namiastką wolnego rynku, 3) dostać w prezencie od krewnych w RFN (Niemcy Zachodnie).

Ja niestety nie miałem dolarów, marek niemieckich, ani też zwykłych komuszych polskich pieniędzy, stąd nie mogłem jej kupić w "Pewexie" ani na wolnym rynku. I choć jestem rodowitym Górnoślązakiem, to także nie miałem krewnych w Niemczech, stąd takiej kasety nie miałem.

W każdym razie to była fajna kaseta i jedynie wówczas mogłem o takiej pomarzyć. A dzisiaj jest tylko zabytkiem techniki.